Ruch Kontroli Wyborów (w Warszawie) napisał skargę na skandaliczną uchwałę i zachowanie Okręgowej Komisji Wyborczej w Lublinie

Aktualności


Lublin, dnia 07.09.2019 r.

Państwowa Komisja Wyborcza w Warszawie
Krajowe Biuro Wyborcze w Warszawie
ul. Wiejska 10, 00-902 Warszawa
[email protected]


Skarga na Uchwałę Nr 5/2019 Okręgowej Komisji Wyborczej w Lublinie
z dnia 06 września 2019 r. ogłoszoną dnia 06.09.2019 r.

Składam niniejszym Skargę na Uchwałę Nr 5/2019 Okręgowej Komisji
Wyborczej w Lublinie z dnia 06 września 2019 r. zaskarżając ją w całości. Dodatkowo zaznaczamy, iż świadkiem skandalicznego procesowania i postępowania Okręgowej Komisji Wyborczej był terenowy przedstawiciel naszego Stowarzyszenia RKW.

Zaskarżonej uchwale Nr 5/2019 Okręgowej Komisji Wyborczej w Lublinie z dnia 06 września 2019 r. zarzucam naruszenie:

1. art. 265 § 4 Kodeksu wyborczego poprzez błędne uznanie, iż 196 Kart z podpisami wyborców, którzy udzielili poparcia Mirosławowi Piotrkowskiemu nie spełnia kryteriów wymienionych w podanym przepisie, w sytuacji, gdy w swojej treści zbieżnej z treścią wzoru zawierają wszystkie wymagane prawem dane w tym obejmujące również kwestię udzielenia poparcia konkretnemu kandydatowi w danym okręgu wyborczym.

2. art. 265 § 3 i 5 Kodeksu wyborczego, art. 5 pkt 9 Kodeksu wyborczego poprzez niezasadne zakwestionowanie 150 podpisów jako obarczonych wadami w postaci ich nieczytelności, brakiem wskazania numeru PESEL lub jego nieczytelnością, brakiem adresu zamieszkania lub jego nieczytelnością w sytuacji gdy właściwa analiza zakwestionowanych podpisów pozwalała na jednoznaczną identyfikację osoby udzielającej poparcia w oparciu o posiadane przez komisję dane, a tym samym uznanie konkretnego podpisu za spełniającego kryteria ważnie udzielonego poparcia,

3. art. 265 § 3 i 5 Kodeksu wyborczego poprzez zakwestionowanie 38 podpisów osób, które omyłkowo dwukrotnie udzieliły poparcia kandydatowi na senatora Rzeczypospolitej Polskiej Mirosławowi Piotrowskiemu w sytuacji gdy podpisy tych osób nie zostały uznane za niewiarygodne a tym samym uznając, iż danemu kandydatowi indywidualny wyborca może udzielić
poparcia tylko raz winny być w połowie, tj. w przypadku 18 podpisów uznane jako prawidłowe udzielone poparcia, tym bardziej wobec braku innych wątpliwości, co do danych identyfikujących danego wyborcę.


4. art. 265 § 3 i 5 Kodeksu wyborczego poprzez nie uznanie za podpis wskazania pierwszej litery imienia i pełnego nazwiska osoby udzielającej poparcia w sytuacji gdy ustawa nie definiuje elementów składowych podpisu, ten zaś, z uwagi na cel, służy weryfikacji określonej osoby i nie musi składać się z imienia i nazwiska lecz z uwagi na cechy indywidualne pozwalać na jej identyfikację co w danej sytuacji miało miejsce.


 Na zasadzie przepisu art. 161 § 2 Kodeksu wyborczego wnoszę o dokonanie zmiany zaskarżonej Uchwały Nr 5/2019 Okręgowej Komisji Wyborczej w Lublinie z dnia 06 września 2019 r. poprzez dokonanie rejestracji kandydata na senatora Mirosława Mariusza Piotrowskiego z Komitetu Wyborczego Wyborców Lista Mirosława Piotrowskiego Do Senatu w okręgu wyborczym 16 w wyborach do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzonych na dzień 13 października 2019 r. ewentualnie o uchylenie zaskarżonej Uchwały Nr 5/2019 Okręgowej Komisji Wyborczej w Lublinie z dnia 06 września 2019 r. i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Okręgowej  Komisji Wyborczej w Lublinie.

Uzasadnienie
Zaskarżoną Uchwałą Nr 5/20190 z dnia 06 września 2019 r. Okręgowa Komisja Wyborcza w Lublinie odmówiła rejestracji kandydata na senatora Mirosława Mariusza Piotrowskiego z Komitetu Wyborczego Wyborców Lista Mirosława Piotrowskiego Do Senatu w okręgu wyborczym 16 w wyborach do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzonych na dzień 13 października 2019 r. wskazując, iż wątpliwości budzi kwestia poprawnej formalności  wszystkich 196 złożonych kart z podpisami poparcia nadto wskazując, iż po zweryfikowaniu w stosownym trybie, jak należy wnosić około 150 wpisów na listach poparcia została zweryfikowanych negatywnie z uwagi na nieczytelność, zły numer PESEL, lub z uwagi na inne błędy uniemożliwiające uznanie danego podpisu za spełniające wymogi Kodeksu wyborczego. Należy zauważyć brak profesjonalizmu i nieprzychylność OKW w Lublinie – podpisy były przez KWW dostarczone wystarczająco wcześnie bo po godz. 18.00 – nie zostały niestety sprawdzone od razu i W OBECNOŚCI PEŁNOMOCNIKA (tak jak to się dzieje w przypadku innych OKW i innych komitetów wyborców) Nie dokonano tego od razu pod względem formy (formularza) oraz treści (tej niby nieczytelności podpisów). „Kazano” przyjść Pełnomocnikowi po wielu godzinach „ponieważ teraz nie będziemy liczyć i sprawdzać podpisów” – gdyby od razu dokonano weryfikacji to do godziny 24.00 Pełnomocnik mógł bez żadnego problemu dostarczyć jeszcze podpisy – szczególnie, że tak niewiele podpisów zostało zakwestionowanych. Zatem wszystkie konsekwencje nieprofesjonalnego i stronniczego działania OKW w Lublinie, mające cechy wykluczenia części wyborców i złamania Kodeksu Wyborczego oraz Konstytucji RP, powinny spaść na skandalicznie postępującą OKW w Lublinie. Zamiast tego konsekwencjami próbuje się nieudolnie obciążyć komitet i wyborców prof. Mirosława Piotrowskiego. Krajowe Biuro Wyborcze oraz Państwowa Komisja Wyborcza powinna zażądać wglądu w karty z podpisami, na których wyraźnie zaznaczone jest początkowe stanowisko OKW (niezgodne ze stanem faktycznym) wyrażone w postaci podkreśleń kolorem czerwonym niektórych nazwisk, a później skreślenie tych podkreśleń i uznanie nazwisk wyborców za prawidłowe!

Te karty to jest corpus delicti stronniczości i braku suwerenności decyzji OKW w Lublinie! Są też świadkowie całej procedury weryfikacyjnej i uznania przez OKW w Lublinie tych podpisów za PRAWIDŁOWE! W toku czynności sprawdzających dokonano weryfikacji zakwestionowanych wpisów poparcia na listach które zostały koniec końców zweryfikowane pozytywnie i ustnie przez komisję uznane za właściwe wobec Pełnomocnika Komitetu, prawników i świadków, w tym wobec przedstawiciela RKW. Dowodem w tej sprawie sa karty z podpisami, które przeszły pozytywną weryfikację (karty z podpisami mają obecnie wyraźnie skreślone przez członków komisji początkowe ich własne podkreślenia kolorem czerwonym i te na czerwono początkowo wykonane podkreślenia komisji, na skutek weryfikacji ta sama komisja naniosła własne ponowne skreślenia tamtych skreśleń poprzednich, po pozytywnej weryfikacji dokonanej w naszej obecności i na podstawie wpisywanych do komputera numerów PESEL każdej z podpisanych osób – za każdym razem gdy dane osoby podpisującej okazywały się jednak danymi poprawnymi i czytelnymi). Niestety pomimo ustnego ogłoszenia nam pozytywnej weryfikacji podpisów, po zniknięciu członków okręgowej komisji za drzwiami, otrzymaliśmy na piśmie decyzje kompletnie sprzeczną z dokonanymi komisyjnie w obecności Pełnomocnika i świadków czynności.

Co więcej jedna z osób będąca po stronie Pełnomocnika i Komitetu Wyborczego otrzymała informacje telefoniczną od wysokiego rangą urzędnika samorządowego, iż jednak decyzja będzie negatywna. Tym samym dało nam to wyraźne świadectwo o całkowitej niewiarygodności i stronniczości Okręgowej Komisji Wyborczej w Lublinie, na którą musiały być wywierane z zewnątrz naciski i której decyzje musiały być konsultowane z zewnętrznymi czynnikami skoro przed przekazaniem nam decyzji na piśmie już niektórzy z stosunkowanych samorządowców mieli wiadomości o wyniku obrad OKW w Lublinie. Nasuwa się pytanie co się stało, że komisja w składzie pięciu osób w naszej obecności stwierdziła zgodność wpisów a po trzech godzinach stwierdziła co do tych samych punktów ich niezgodność.

Uzasadnienie musi być przecież rzeczowe, a w szczególności musi wskazywać przesłanki faktyczne, wyjaśniać w sposób logiczny i zrozumiały motywy wydanego orzeczenia, nie może ograniczyć się tylko do powtórzenia słów ustawy, a jednocześnie ma przekonać o trafności rozstrzygnięć zawartych w orzeczeniu, pozwalając na zorientowanie się w powodach, jakimi kierował się organ wydający postanowienie określonej treści. Co istotne powyższy zarzut, wiąże się ściśle z podstawową zasadą wyrażoną w art. 11 k.p.a., zwaną zasadą przekonywania, która jednakże winna być rozciągnięta na wszelkie organy władzy publicznej w ich relacjach z obywatelem. Obowiązki organu z nie wynikające sprowadzają się do rzeczowego i przekonującego uzasadnienia treści decyzji jak i postanowienia pod względem prawnym i faktycznym. (por. wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 6 sierpnia 1984 r., sygnatura akt II S.A. 742/84).


Po tak skandalicznym stronniczym i niesuwerennym zachowaniu się OKW w Lublinie powinna ona być natychmiast odwołana a na jej miejsce, dla zachowania zasady uczciwości i bezstronności wobec wszystkich kandydatów, powinna być powołana OKW gwarantująca profesjonalizm i bezstronność.

 Zgodnie z treścią art. 6 Kodeksu wyborczego pismo niniejsze, jako wnoszone w sprawie wyborczej, jest wolne od wszelkich opłat i kosztów w tym sądowych i administracyjnych.
 

Mając na uwadze podniesione powyżej okoliczności i argumenty wnoszę niniejszego uwzględnienie niniejszego Odwołania.



/-/Jerzy Targalski
Prezes Stowarzyszenia RKW

/-/Adam Kaleniuk
Koordynator RKW-RKW – bezpośredni obserwator i świadek



/-/Jerzy Targalski
Prezes Stowarzyszenia RKW

/-/Adam Kaleniuk
Koordynator RKW-RKW – bezpośredni obserwator i świadek